யாழினி

கூடலுக்குப் பின்
கொஞ்சநேரம் பேசவேண்டும்
உனக்கு

விலக்க முனைகையில்,
இரு, ஒருவருக்குள் ஒருவரை
கடத்திகொண்டிருக்கிறேன்
என்றாய்.

அதான் ஆயிற்றே என்றேன்

பிறிதொரு நாளில்
எனக்கு அப்பாவாக
அம்மாவாக
மகனாக
மகளாக
பிறந்து வாயேன்
என்றாய்.

வீட்டின் திரைச்சீலையை
கடந்து வருவதைப்
போல எளிதா என்றேன்

பூங்கா புல்வெளியில்
உரையாடிக் கொண்டிருக்கையில்,
என்னைவிட்டு மரணித்து விடாதே
என்றாய்

வழமையான தொனியில்
பதில் சொல்லத்
தொடங்குகையில் என்
வாயைப் பொத்தினாய்

யாழினி... இனிய.. யாழினி.

கூடத்தில் உன்னை
மாலையிட்டுக் கிடத்தியிருந்த நாளில்
நீ எனக்குச் சொன்ன எதையும்
நான் உனக்கு சொல்லாமல் விட்டேனே
என்ற துக்கத்தில் அழுதேன்.